Posters for the Planet

Posters for the Planet – a competition for a better world is een posterwedstrijd geïnitieerd door de Turing Foundation en 1 juni 2024 van start gegaan.

Naast een ontwerpwedstrijd is het ook een klimaatcampagne om mensen ervan bewust te maken dat hun bijdrage wel het verschil kan maken. Die campagne is nodig omdat 75 procent van de Nederlanders zich weliswaar zorgen maakt over stijgende temperaturen en afnemende biodiversiteit, maar het lastig vindt hoe ze die zorg kunnen omzetten in een zinvolle bijdrage aan een beter milieu. Het vertrekpunt van Posters for the Planet was dat iedereen met een goed idee kan meedenken over een krachtige poster die je aanzet om in actie te komen.

Mate Sylvia heeft meegedaan met de ontwerpwedstrijd en haar inzending is samen met 30 anderen genomineerd voor de longlist.

Opdracht

Ontwerp een poster die het verschil maakt. Die mensen inspireert, motiveert en helpt om het goede te doen tegen de klimaatverandering.

  • Opdrachtgever

    Turing Foundation

  • Jaar

    2024

  • Vorm

    A0 poster

NOMINATIE

Longlist

Op 16 oktober werden in het ARTIS - Groote Museum in Amsterdam de winnende inzendingen bekend gemaakt. De jury bestond uit gedragswetenschapper Reint Jan Renes, lector aan de Hogeschool van Amsterdam; directeur Urgenda Marjan Minnesma; conservator Stedelijk Museum Amsterdam Thomas Castro; politiek tekenaar Jip van den Toorn en directeur Klimaat en Biodiversiteit van de Turing Foundation Lian Heinhuis.

Liam Houlihan heeft de wedstrijd gewonnen met zijn ontwerp 'Say When'.

Genomineerde inzending
Tweede inzending
Derde inzending
JIJ WEL

Spreek je uit, sluit je aan, laat je horen en kom in actie.

 

Sylvia: “De klimaatcrisis raakt ons allemaal. Toch lijkt niet iedereen de urgentie te voelen om in actie te komen. Zwijgzaam toekijken en (net als vele mede bezorgde Nederlanders) op individueel niveau milieubewuste keuzes maken voelde voor mij niet langer voldoende. Voor systeemverandering is meer nodig. Dus werd ik klimaatactivist. En artivist, door mijn onderneming om te gooien in lijn met mijn idealen. De transitie naar een leefbare toekomst draait naar mijn idee niet alleen om het verminderen van je ecologische impact (footprint), maar minstens even belangrijk is hoe we onze tijd en talent hierbij inzetten (handprint). Dit inzicht gaf mij als illustrator niet alleen een handelingsperspectief maar ook actieve hoop dat ik kan bijdragen om de wereld iets beter door te geven aan mijn kids. Het is waanzin dat de kosten en gevolgen van milieuvervuiling worden doorgeschoven naar toekomstige generaties. Activisme is in mijn ogen noodzakelijk voor maatschappelijke verandering.

Een cadeautje dus dat deze posterwedstrijd voorbijkwam. En een uitdaging, want hoe kun je de realiteit van de klimaat- en ecologische crisis tot mensen door laten dringen middels een poster? Wat is er nodig om de stille meerderheid in beweging te krijgen? Hoe zet je de breed gedeelde en gevoelde onmacht om in daadkracht? Ik weet dat de meeste mensen visueel zijn ingesteld. En dat wanneer ik mijn boodschap afstem op hoe ons brein werkt, je weerstand voorkomt en zo mensen daadwerkelijk aanzet tot actie. Maar welke impact heeft een poster nou eigenlijk? Dat was mijn uitgangspunt; een stuk papier kan weinig veranderen, jij als toeschouwer kan dat wel. Het gaat om die bewustwording, het ontwaken van besef, een noodzakelijke omslag in het denken, en dus ook in onze manier van kijken, waardoor de ongeschreven regels in de samenleving kunnen worden aangepast. Ik besloot dat de boodschap leesbaar moest ogen, als een note to self. Met een vleugje humor, want mijn inzending ontkracht het medium en gebruikt het tegelijkertijd.

Hopelijk bevordert deze posterwedstrijd de dialoog en brengt ze waardevolle discussies op gang. Die zijn nodig, want door jezelf uit te spreken creëer je ruimte voor anderen om zich ook uit te spreken. Soms zijn die gesprekken verhit. Ik ben vrienden verloren, zij konden zich moeilijk vinden in mijn klimaatacties, vonden die te extreem. Alle begrip. Ook voor ieders regelmogelijkheden om het goede te doen tegen de klimaatverandering. Je zorgen maken over de toekomst zou je kunnen zien als een luxe die komt met bestaanszekerheid. In dat licht is de ware extremist voor mij degene in een comfortabele positie die zijn schouders blijft ophalen. Het afstompen van onze reacties op alle crises die momenteel spelen zou wel eens het grootste gevaar van deze tijd kunnen zijn. We zijn allemaal zo gewend om te doen wat op de korte termijn goed voelt. Klimaatverandering vraagt om keuzes maken voor de lange termijn. Toch geloof ik echt (en zie om mij heen) dat wanneer de tijd rijp is, ideeën en gedragingen aanstekelijk werken. Want voorbeeld doet volgen. Steviger klimaatleiderschap is dan wel wenselijk. Het Nationaal Burgerberaad Klimaat (begin 2025) vind ik bijvoorbeeld een goed initiatief, zo krijgen burgers meer invloed op de aanpak van klimaatverandering. 

Er zijn zoveel goede ideeën die bijdragen aan een leefbare toekomst. Kijk alleen al naar alle posters die zijn ingezonden. Hartverwarmend en verbindend. En dat is wat naar mijn idee ook mag doordringen in de maatschappij, want in tegenstelling tot Posters for the Planet, gaat het tegengaan van klimaatverandering niet om competitie, maar om samenwerking en gedeelde waarden. Ik hoop dat Posters for the Planet mensen inspireert om (weer) met elkaar in gesprek te gaan.

Ik wil in het bijzonder Jani Ikonen en Isabel van Schie bedanken voor hun steun in deze posterwedstrijd.”

Meer informatie op de website postersfortheplanet.org